Erbo-de-taurèu(-di-grand)
Orobanche kochii
Orobanchaceae
Nom en français : Grande Orobanche.
Descripcioun :Grando erbo-de-taurèu que pòu faire fin qu'à 60 cm. Se rescontro sus li limas en ribo d'aigo (coume Durènço). Se recounèis à soun estigmate jaune e i péu de sis estamino. Parasito li centaurèio, majamen l'auriolo-roujo (centaurea aspera).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 22 à 30 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Sablo
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Orobanche kochii F.W.Schultz, 1847
(= Orobanche elatior Sutton, 1798 )
Jounc-pounchu
Juncus acutus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-tèsto.
Noms en français : Jonc aigu, Jonc à tépales pointus.
Descripcioun :Lou jounc-pounchu es un gros jounc que trachis en mato dins li relarg proche de mar. Pòu pamens un pau rintra dins li terro. Si tijo e fueio soun redouno de 2 à 4 mm de diamètre e proun duro. Li flour de l'inflourejado fan uno tèsto mens ramificado e pu sarrado que soun cousin, pu rare, lou jounc-de-coustiero. Coumpara emé lou jounc-pounchu que ié sèmblo proun e peréu emé lou jounc-marin.
Usanço :Lou rizoumo dóu jounc-pounchu es acampa e manja crus en Sardègno e cue, bouli, en Sicilo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Mar
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Juncus acutus L., 1753